Nakatanga ko sa notes ko sa Statistics. May surprised exam kasi. Kanina ko pa pinagdadasal na sana marealize ng PUP na bumabagyo na at wala kaming dalang floaters at salbabida sakali mang bumaha sa Pureza at Teresa kaso wala. Hindi nakikisama 'yung langit ngayon, hindi ganun kalakas 'yung ulan, makulimlim lang. At perpekto 'yung ganitong mga pagkakataon para mag-isip.
Naiirita na talaga ko sa ingay. Walang sense. Kahapon lang nasa harap ako ng isang malupit na journalist. Nakakapanliit. Thinking na ganun siya kagaling, ganun na kadami 'yung naisulat niya, naranasan, napuntahan at napatunayan, he stayed sooooooo humble. Napakabait. Napakasimple.
Sabi niya, "Be the best journalist."
Anlakas ng impact sakin non. Pero hindi ko alam kung san ko 'yun sisimulan. Well, feeling ko naman, nasisimulan ko na. Sana.
Andae kong iniisip ngayon. Andae kong gustong gawin, basahin, isulat. Hindi ko alam kung kakayanin nitong lugar kung nasan ako ibigay lahat ng gusto kong malaman, lahat ng gusto kong alamin. Hindi ko alam kung nadadala lang ako ng inis ko sa ingay at ng inis ko sa Stat. Ewan. Pero balang araw, magkikita tayo ulit.
Magulo 'yung paligid ko, pero mas magulo 'yung utak ko. Mas magulo 'yung nararamdaman ko. Ginising niya 'yung mga frustrations na meron ako. Hindi ko alam. Sa ngayon, pagtitiyagaan ko muna 'yung senseless na ingay sa paligid ko. Pero balang araw, magkikita ulit tayo.
SIR JIM GOMEZ, Reporter, Manila Bureau, The Associated Press
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento