Kung San Ka Masaya...

“Napapagod na ko.”

-         - 11:25pm, 12/03/12

Napapagod ka na? Hindi ko alam. Napapagod ka ng marinig na hindi ko alam. Napapagod ka na. pero hindi ko pa din alam. Kaya magsusulat na lang ako, tutal dun lang naman ako magaling, sabi mo.

Napapagod ka na ba? Paulit- ulit na lang ‘yung topak ko. Paulit-ulit na lang ‘yung pagsusungit ko. Tsk. Kahit sino naman siguro mapapagod sa ugali ko. Hindi ko alam. Hindi ko maintindihan sarili ko. Natatakot ako. Iba na kasi ngayon. Hindi na tulad ng dati. Hinahanap ko lang siguro ‘yun. Dati kasi, ramdam kong takot kang mawala ako. Ngayon… hindi ko na alam.

Napapagod ka na? Sabi mo, konti na lang. Ayaw mong magsawa pero konti na lang. Inuubos ko na ba ‘yung konting yon? Siguro nga. Pagod ka na. Malapit na siguro. Konti pa.

Napapagod na din ako. Napapagod na kong marinig na pagod ka na. Na sa konting sungit ko lang, konting topak lang, napagod ka. Sa dami ng nangyari non, hindi naman ako napagod e. Pinilit ko kumapit. Pero nakakapagod din pala. Nakakapagod marinig na pagod ka na.

Kung tutuusin pwede naman magpahinga. Kasi kahit anong pilit, wala na din namang magagawa kung pagod ka na, kung ubos na ‘yung konting natitira. Sa huli, katulad ng palagi, dun pa din naman tayo, dun sa kung san ka magiging masaya.

(Halik:Kamikazee)